Kenmerk van een operationele leaseovereenkomst is dat de leasemaatschappij niet alleen eigenaar is, maar ook blijft van de auto. De gebruiker krijgt het recht om de auto te gebruiken. De afschrijving en soms ook het onderhoud van de auto komen voor rekening en risico van de leasemaatschappij. De gebruiker betaalt aan de leasemaatschappij een vast (termijn-)bedrag per maand. In de operationele leaseovereenkomst is bepaald hoe hoog dat bedrag is en hoe lang de overeenkomst duurt. Als de gebruiker de auto voor het einde van de overeenkomst wil inleveren, moet hij vaak toch (een groot deel van) de verschuldigde leasetermijnen over de resterende looptijd van de overeenkomst betalen aan de leasemaatschappij.
De hoogte van het termijnbedrag wordt bepaald aan de hand van de looptijd van de operationele leaseovereenkomst en het verwachte gebruik van de auto. Als de auto minder wordt gebruikt, dan wordt in sommige gevallen het termijnbedrag verlaagd. Wordt de auto méér gebruikt dan wordt het termijnbedrag (met terugwerkende kracht) verhoogd of moet een meerprijs per extra kilometer of draaiuur worden betaald. Afrekening vindt soms pas aan het einde van de looptijd plaats.
De operationele leaseovereenkomst is juridisch gezien een huurovereenkomst. Private lease of privé lease is vaak een operationele leaseovereenkomst, en dus een huurovereenkomst voor een langere periode. Dat heeft als voordeel dat de auto nooit eigendom wordt van de gebruiker. De leasemaatschappij loopt het financiële risico. Belangrijk nadeel van een operationele leaseovereenkomst is dat je vastzit aan de overeengekomen looptijd. Eerder inleveren van de auto levert bijna nooit financieel voordeel op, maar wel het nadeel dat je de auto niet meer hebt. Een ander nadeel is dat de kosten onverwacht hoog kunnen worden als je de auto meer gebruikt dan begroot.